Pedagogika cyrku, czyli ruch w uczeniu się WPROWADZENIE W PEDAGOGIKĘ FASCYNACJI. Pedagogika cyrku jest wykonywaniem i połączeniem cyrkowych aktywności ruchowych oraz artystycznych umiejętności z pedagogicznymi treściami i celami. (Kiphard, 1997) Pedagogikę cyrku a w szczególności żonglowanie zaczęto wykorzystywać w różnych dziedzinach życia: edukacyjnego, społecznego, naukowego, ekonomiczno – biznesowego a nawet terapeutycznego. Po co ten cyrk? Rozwój poznawczy: – Rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej. – Aktywizacja półkul mózgowych. – Modele i strategie uczenia się. – Wspomaganie procesu nauczania i uczenia się. – Forma wspomagania terapii dysleksji, ADHD. – Rozwój równowagi obu stron ciała oraz umysłu i ciała. Umiejętności społeczne: – Rozwój komunikacji oraz współpracy, integracja. – Odpowiedzialność za siebie i grupę. – Wspaniała zabawa. – Alternatywna forma spędzania czasu wolnego – Forma relaksacji i odstresowania. – Praca nad emocjami.
mgr Anna Adamczyk
ŻONGLERKA TO NIE TYLKO ZABAWA
Od dawien dawna żonglerka przez całe pokolenia towarzyszyła ludzkości w różnych formach. Najbardziej znana forma to zwykła korzyść materialna, jaką można było z niej uzyskać. Zainteresowanie ludzi swymi niezwykłymi zdolnościami zręcznościowymi przy żonglerce była sposobem na życie i przeżycie w błogim stanie późniejszego lenistwa (nauka nie trwa wiecznie). Taka forma była praktykowana przez wieki i tylko do tego się sprowadzała, lecz jak wszystko wokół nas nie jest wieczne, istota żonglerki musiała ewaluować razem z nami ze zmieniającym się światem. Zaczęto dopatrywać się w tych z początku tak prymitywnych i błazeńskich sztuczkach czegoś więcej. Zauważono, iż ludzie potrafiący żonglować wykazują zaskakująco większe zdolności nie tylko w zakresie czystej fizyki, ale też percepcji myślowej: – potrafią kontrolować o wiele lepiej swoje emocje – są w stanie myśleć o wiele bardziej przestrzennie niż przeciętny człowiek – ich zręczność, wytrwałość, szybkość reakcji nie tylko rąk przekłada się na ich samopoczucie – żonglerka pozwala na pełen relaks i koncentrację w jednym czasie. Wnioski są jednoznaczne – żonglerka to nie tylko zabawa, to także potężny klucz do nas samych. Potrafisz żonglować – potrafisz zmierzyć się z problemami i je przezwyciężyć. Potrafisz żonglować – potrafisz być kreatywny i przedsiębiorczy. Potrafisz żonglować – potrafisz kontrolować swoje samopoczucie i stan zdrowia. Ostatnio żonglerka jest coraz częściej wykorzystywana w zajęciach terapeutycznych i pracy z dziećmi nadpobudliwymi i mającymi problemy w koordynacji wzrokowo – ruchowej. Umiejętność koncentracji, potrzeba skupienia, wykorzystanie kilku czynności równocześnie pozwala na rozładowanie nagromadzonych emocji w celu osiągnięcia zamierzonego zadania. W tym przypadku uzmysłowienie i pokazanie przez „zwykłe ćwiczenia z piłeczkami”, jak można uzyskać niewyobrażalne korzyści. Żonglerka obecnie nie jest metodą na życie i przeżycie, jaką była na początku. Stała się teraz metodą na osiągnięcie sukcesu. Sukcesu w pracy, w życiu rodzinnym, pokonywaniu własnych ułomności i rozmaitych błędów w nas samych, które mieliśmy, mamy i będziemy mieć. Więc spróbujmy i żonglujmy!